Czy jesteśmy przesądni? Dziś piątek trzynastego

Ludzie, którzy wierzą w pechowość tego dnia, zazwyczaj w piątki trzynastego są szczególnie ostrożni. Są oni przekonani, że tego dnia mogą zdarzyć się wszelkie nieszczęścia, niefortunne sytuacje, ale też wypadki, a nawet różnego typu tragedie. Jeśli coś takiego rzeczywiście się wydarzy w piątek trzynastego, osoby wyjątkowo przesądne są przekonane, że powodem nieszczęścia jest właśnie to, że 13. dzień miesiąca przypadł w piątek.

Skąd w ogóle wziął się taki przesąd? Powodów może być naprawdę wiele.

13 jest uznawana za pechową liczbę m.in. dlatego, że to liczba 12 w starożytnych kulturach była liczbą szczęśliwą, pełną, idealną. Liczba 13 łamała tę harmonię, więc została uznana za nieszczęśliwą.

Niektórzy upatrują początku tego zabobonu w biblijnej historii Ostatniej Wieczerzy. Pojawia się tam motyw 13. gościa, który przynosi nieszczęście. Jest nim Judasz – zdrajca Jezusa, który w czasie ostatniej wieczerzy przybywa do stołu właśnie jako 13. osoba.

Motyw ten pojawia się również w mitologiach nordyckich. Według jednej z opowieści bóg ognia i oszustwa Loki pojawił się jako nieproszony 13. gość na jednej z uczt bogów. Poprzez jego podstęp umiera jeden z bogów – Baldur.

Kolejny przykład, na który warto zwrócić uwagę, to sabaty czarownic. Według ludowych wierzeń funkcjonujących w różnych kulturach każdego 13-tego dnia miesiąca albo w piątki miały się odbywać właśnie takiego typu rytuały.

Rozpowszechnienie tego przesądu zawdzięczamy także Thomasowi W. Lawsonowi, przesądnemu amerykańskiemu biznesmenowi. W 1907 roku napisał on powieść, zatytułowaną „Piątek Trzynastego”, w której główny bohater, makler giełdowy, w tytułowym dniu wykorzystuje ludzką przesądność do spowodowania krachu na giełdzie. Co ciekawe, statek nazwany na cześć Lawsona zatonął dokładnie w piątek 13 grudnia 1907 roku.

Jedną z najpopularniejszych teorii o pechowym piątku 13. jest historyczne wydarzenie. W piątek 13 października 1307 roku zadłużony u zakonu Templariuszy król Francji Filip IV Piękny rozkazał aresztować zakonników oskarżając ich m.in. o herezję, świętokradztwo, innowierstwo, czary i rozpustę. Legenda głosi, że wielki mistrz zakonu, Jacques de Molay tuż przed śmiercią na stosie rzucił klątwę na papieża Klemensa V i króla Filipa IV. Obaj zginęli w ciągu kilku kolejnych miesięcy.

Jest tego dość sporo, ale nie zapominajmy również o zdrowym rozsądku. Nieważne, czy piątek trzynastego, czy może wtorek dziesiątego, sprawmy, aby ten dzień, ale też każdy inny, był dla nas udany.