„Dzieci nie rozumieją co, to jest wojna. Pytają tylko o tatę". Wzruszająca rozmowa z Ukrainką, która przyjechała do Trzebiatowa.

Pani Katarina przyjechała z dwójką dzieci-synkiem i córeczką. Udało jej się przyjechać do Trzebiatowa, bo tu już od kilku lat mieszka i pracuje jej mama. Pani Katarina do czasu wybuchu wojny pracowała jako nauczycielka.

- Wyjechałam z dziećmi z Kijowa, żeby ratować ich życie. Na granicy czekaliśmy dwie doby, zanim przedostaliśmy się do Polski — mówi pani Katarina. - 24 lutego otrzymałam wiadomość, że zaczęli strzelać. Na początku nie wierzyliśmy, ale jak otworzyliśmy okno, okazało się, że to prawda. Wtedy doszło do nas, że to jest wojna — dodaje. Nie mieli wiele czasu. Spakowali tylko najpotrzebniejsze rzeczy i wyjechali do innej miejscowości. Jednak tam też było już bardzo niespokojnie. - Wtedy postanowiliśmy, że musimy uciekać do Polski — zaznacza. W Trzebiatowie już od kilku lat pracuje mama pani Katariny. Więc jak podkreśla kobieta, tu mają gdzie żyć. - Niczego nam nie potrzeba. Wszystko już dostaliśmy na miejscu. Jedyne to, czego chcemy to wrócić do domu — dodaje.

- Dzieci tak naprawdę nie rozumieją do końca całej tej sytuacji, co to jest wojna. Pytają o tatę. Staram im się tłumaczyć. Ja bardzo dziękuje za przyjęcie. Wczoraj otrzymaliśmy najbardziej potrzebne przedmioty, ale według mnie teraz wszystkiego potrzebuje Ukraina i ci ludzie, którzy tam zostali, szczególnie medykamenty. Wierzymy, że wszytko będzie dobrze — kończy rozmowę.