W ostatnich latach w Polsce obserwuje się wzrost zachorowań na bąblowice, a do największej liczby zachorowań dochodzi latem. W roku 2011 zaobserwowano ok. 20 przypadków zachorowań, a w 2017 prawie 80. Liczba stwierdzanych przypadków tej choroby jest prawdopodobnie zaniżona, z uwagi na trudną wykrywalność choroby – przewlekły rozwój sięgający 5-10 lat, brak objawów w pierwszej kilkuletniej fazie rozwoju, a z drugiej strony powszechne skażenie środowiska jajami tasiemców, wydalanych wraz z kałem przez zakażone lisy. Wyniki ostatnich badań dowodzą, że 1 na 3 lisy zakażony jest ww. pasożytami.
Bąblowica jest chorobą, która przenosi się ze zwierząt na ludzi, powodowaną przez larwy tasiemca. Jaja tasiemca uwalniane są z kałem zakażonych psów, lisów i mogą dostać się do organizmu człowieka zarówno przez bliski kontakt z tymi zwierzętami, przeniesienie jaj do ust za pomocą brudnych rąk, jak również poprzez spożycie skażonej jajami żywności lub wody. Cysty najczęściej umiejscawiają się w wątrobie, ale mogą również występować w płucach, nerkach, śledzionie, ośrodkowym układzie nerwowym, kościach, oku i mogą tam przebywać nawet kilka lat po zjedzeniu pasożyta.
Aby uniknąć zachorowania na bąblowicę powinniśmy przestrzegać kilku podstawowych zasad:
- Przestrzeganie zasad higieny podczas i po pracy, relaksie w polu, ogrodzie, lesie.
- Ochrona posesji przed lisami poprzez ogradzanie domostw i zabezpieczenie śmietników, które jako źródło resztek jedzenia wabią dzikie zwierzęta.
- Prowadzenie regularnych zabiegów odrobaczania zwierząt domowych preparatami działającymi na tasiemce.
- Nie jedzenie owoców ( również owoców leśnych) i warzyw bez ich uprzedniego dokładnego umycia.
- Każdorazowe mycie rąk przed przygotowaniem, spożywaniem posiłków.