Planując wyjazd pamiętajmy, aby przed wyjazdem w dany region świata sprawdzić zagrożenia występowania chorobą, endemiczność i powszechność występowania zakażeń, aby właściwie dobrać profilaktykę szczepienną. Szczepienie należy wykonać najlepiej odpowiednio wcześnie, w konsultacji z lekarzem, tak by organizm nabrał odporności. Pomocne w tym zakresie mogą być poradnie medycyny podróży.
Bez względu gdzie wyjeżdżamy zawsze warto rozważyć szczepienia przeciw:
Kleszczowemu zapaleniu mózgu - ugryzienie kleszcza może wywołać boreliozę, ale również kleszczowe zapalenie mózgu. Choroba jest niebezpieczna w każdym wieku i może nieść ze sobą poważne następstwa zdrowotne: niedowład kończyn, zanik mięśni, uszkodzenie słuchu, zaburzenia koncentracji czy depresję. Szczepienie p/ kleszczowemu zapaleniu mózgu zalecane jest osobom przebywającym na terenach zagrożonych występowaniem kleszczy, w szczególności zatrudnionym przy eksploatacji lasu, rolnikom, turystom, uczestnikom obozów i kolonii. Stosowanie na skórę preparatów odstraszających owady i kleszcze nie gwarantuje pełnej ochrony, dlatego tak ważne jest podjęcie profilaktyki szczepiennej.
Tężcowi - choroba układu nerwowego, spowodowana działaniem bakterii tężca, które występują powszechnie w glebie, kurzu, wodzie oraz przewodzie pokarmowym zwierząt. Każde zranienie zanieczyszczone ziemią lub spowodowane przedmiotem mającym z nią kontakt może być przyczyną zakażenia tężcem. W Polsce jest to szczepienie obowiązkowe dla osób do 19 r.ż. Odporność po szczepieniu zmniejsza się z upływem czasu, dlatego potrzebne są dawki przypominające.
Wściekliźnie - wirusowa, śmiertelna choroba układu nerwowego przenoszona przez ssaki. Wirus wścieklizny przenoszony jest ze śliną chorego zwierzęcia poprzez ugryzienie albo oślinienie uszkodzonej skóry lub błon śluzowych człowieka. Źródłem zakażenia wścieklizną są dzikie i drapieżne zwierzęta: nietoperze, szopy pracze, kojoty, mangusty, małpy, lisy, wilki, wiewiórki, zwierzęta domowe: psy, koty, rzadziej sarny, bydło, gryzonie zakażone przypadkowo wścieklizną. Wścieklizna jest jedną z najbardziej niebezpiecznych chorób, na którą nie ma leku i która w 100% przypadków kończy się zgonem chorego. W krajach rozwiniętych wścieklizna została prawie całkowicie wyeliminowana dzięki szczepieniom zwierząt dzikich oraz domowych. Jednak w wielu regionach świata choroba ta często występuje i stanowi śmiertelne zagrożenie dla mieszkańców oraz turystów (Azja, Afryka, Ameryka Południowa i Środkowa). W Polsce szczepienie jest obowiązkowym szczepieniem dla osób narażonych na zakażenie w wyniku styczności z chorym zwierzęciem lub podejrzanym o zakażenie, a także, gdy nie jest możliwe wykluczenie wściekliznyu zwierzęcia. Szczepienie skutecznie chroni przed zachorowaniem.
Wirusowemu Zapaleniu Wątroby typu A (WZW A) - nazywane „żółtaczką pokarmową” Choroba ma z reguły nagły początek i ciężki przebieg, wymagający hospitalizacji. Szerzy się głównie przez brudne ręce oraz drogą kontaktów seksualnych. Do zakażenia może dojść podczas: spożycia zakażonej żywności lub wody, umycia rąk w skażonej wodzie. Wystarczą dwie dawki szczepionki, aby uodpornić się na całe życie, szczepionkę można zastosować również po kontakcie z osobą chorą. W Polsce jest to szczepienie zalecane dla osób wyjeżdżających do krajów o powszechnym występowaniu tej choroby m.in. Egipt, Basen Morza Śródziemnego, Rosja, Ameryka Południowa i Środkowa. Szczepienie jest również zalecane osobom zatrudnionym przy produkcji i dystrybucji żywności, usuwaniu odpadów komunalnych i płynnych nieczystości, dzieciom i młodzieży, które nie chorowały na tę chorobę.
