Kazimierz Kosiarski urodził się w 1893 r. w Skierniewicach. Od 1914 r. służył jako ochotnik w 1 szwadronie 1 pułku ułanów Legionów Polskich, w lipcu 1917 r. został internowany w Szczypiornie, następnie w Łomży. Zwolniony w 1918 r. Tego samego roku wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego. Walczył m.in. o Przemyśl (grudzień 1918 r.). W marcu 1919 r. został podporucznikiem kawalerii. W kwietniu 1919 r. brał udział w wyprawie wileńskiej. W styczniu 1920 r. podczas walk pod Dyneburgiem został ponownie ranny. W kwietniu 1920 r. brał udział w wyprawie kijowskiej. Latem uczestniczył w wyzwalaniu Suwalszczyzny a także w bitwie niemeńskiej, tam kolejny raz został ranny. W trakcie pokoju zajmował kolejne szczeble dowódcze od szwadronu po pułk. W 1938 r. objął dowodzenie 5 Pułkiem Strzelców Konnych w Dębicy. W wojnie obronnej Polski w 1939 r. walczył w składzie Krakowskiej Brygady Kawalerii. Po wojnie inwigilowany i represjonowany przez UB. Zmarł w Cerkwicy 20.12.1974 r., gdzie też został pochowany. Spoczął we wspólnym grobie ze zmarłą rok wcześniej żoną. Płk Kazimierz Kosiarski był odznaczony Krzyżem Virtuti Militari kl. 4 i 5, Krzyżem Niepodległości i czterokrotnie Krzyżem Walecznych. Posiadał także Złoty Krzyż Zasługi.
Czterdzieści lat po śmierci bohatera spadkobiercom tradycji 18 PUP z Klubu Kawaleryjskiego udało się dopiero odnaleźć mogiłę walecznego kawalerzysty, a w kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Cerkwicy odprawiona została msza święta w jego intencji.
30 kwietnia w cerkwickim kościele odbędą się kolejne uroczystości upamiętniające śp. Płk Kazimierza Kosiarskiego. Uroczystości pro memoria rozpoczną się o godzinie 13:00.
