Dziś Światowy Dzień Pszczół. Pan Mirosław wie o nich wszystko!

Mirosław Kurczak jest mieszkańcem Sikor (gmina Gryfice). Od 11 lat prowadzi pasiekę. Łącznie ma 42 ule. W Światowy Dzień Pszczół (20 maja) pan Mirosław opowiada nam, jak ważne są te niewielkie stworzenia.

- Pszczoła to naprawdę inteligentny owad, może nawet inteligentniejszy od człowieka. Wśród pszczół nie ma inteligencji pojedynczej, tylko inteligencja zbiorowa. One całą rodziną wspólnie podejmują jakieś decyzje – mówi Mirosław Kurczak i podkreśla, że bez tych owadów świat naprawdę by nie przetrwał. – Większość pokarmów roślinnych, które jemy, są zapylane przez pszczoły ­­– zaznacza.

Pszczeli taniec, czyli komunikacja pszczół.

- Nie jesteśmy w stanie sobie wyobrazić, co dzieje się w pszczelej głowie. Przykładowo, jak pszczoła poleci kilka kilometrów, to wraca do ula i w ciemnościach potrafi zatańczyć tak, że pozostałe wiedzą, gdzie znajduje się pożytek – opowiada nasz rozmówca.

Owady te potrafią też rozpoznać nadchodzące zjawiska pogodowe. Mogą stać się wówczas agresywne, więc nie należy się wtedy zbliżać do uli. Kiedy jeszcze możemy zostać użądleni?

- Pszczoły umieją wyczuwać pogodę dużo wcześniej niż człowiek. Gdy zanosi się na deszcz lub gdy już pada, pszczoły robią się agresywne, a to dlatego, że one mają zakodowane, żeby pracować, a wtedy nie mogą. Gdy podchodzimy do uli, to należy pamiętać, że trzeba tam iść „tak jak na pierwszą randkę”, czyli umyci i czyści, tylko oczywiście bez perfum, bo pszczoły tego nie lubią i atakują – kontynuuje Mirosław Kurczak.

Pszczele produkty cechują się wysokimi walorami prozdrowotnymi.

- Człowiek głównie skupia się na miodzie. Ja mam tutaj miód wiosenny (niektórzy mówią rzepakowy). Jest on zawsze jaśniejszy niż pozostałe – wyjaśnia pan Mirosław.

- Tu jest propolis, czyli kit pszczeli. Pszczoły robią go same. Jest tu nieco drewna, wosku, to taki pszczeli antybiotyk. Z tego można zrobić na przykład nalewkę czy maści, które mają ogromne właściwości prozdrowotne.

- Tutaj jest pyłek pszczeli, który jest bogatym źródłem witamin. W ulu jest to pokarm dla małych pszczół. Jest też pierzga, czyli pyłek z miodem utwardzony nóżkami pszczół.

Sposób na szerszenia, czyli „zagotowanie” go.

- Szerszeń to owad, który poluje i atakuje pszczoły. To ogromny szkodnik. Pszczoły mają jednak na niego sposób. W przypadku, gdy szerszeń wejdzie do ula, to jego dni są policzone. Wówczas pszczoły zaczynają go atakować, popadając w taki amok. Pszczoły tak go obsiadają, że wytwarzają wysoką temperaturę i tym samym „zagotowują” tego szerszenia – opowiada pan Mirosław.

Dzięki wytwarzaniu wysokiej temperatury, pszczoły przeżywają zimę.

- Zimą w ulu jest ponad 20°C. Gdy dotkniemy ula zimą, to poczujemy, że jest on ciepły. Pszczoły, poprzez ruch ciała, wytwarzają ciepło. Na zimę robię im herbatę Sklenara, czyli zioła z syropem cukrowym. Pszczoły poruszają się w takim kokonie i jedzą, co mają przygotowane – kontynuuje nasz rozmówca.

Mirosław Kurczak zaznacza, że przy ulach jest wiele pracy, a pszczoła nie przyniesie miodu sama. Obecnie ma w swojej pasiece 42 pszczele domki.

- Pasję zapoczątkował we mnie mój teść, Jan Fornal, który miał tutaj pasiekę. Z żoną zawsze od nich uciekaliśmy, ale z czasem pomagałem mu je karmić, leczyć i naprawiać ule. I spodobało mi się to. Po śmierci teścia przejąłem pasiekę – mówi pan Mirosław.

Jak zauważa nasz rozmówca, świadomość zarówno wśród pszczelarzy, jak i wśród ludzi jest coraz większa – ku uciesze pszczół, ale też nas wszystkich.

- Obecnie pszczoły mają się dobrze. Świadomość wśród pszczelarzy wzrasta. Podobnie jest wśród ludzi, jeśli chodzi o zdrowe odżywianie. Wzrasta spożycie miodu i innych produktów pochodnych – powiedział Mirosław Kurczak.